یه نفر بی خیال دنیا

خوشم میاد از آدمایی که بی خیال دنیا شدن.مردم فکر می کنن اونا خل و چلند اما دنیا اون قدر واسه این آدما کوچیکه که توش جا نمیشن.پای عقایدشونم اگه بشینی اصلن دم از متفاوت بودن و گله و شکایت از دنیا نمی زنن.اون قدر قویند که نیاز به این دلخوشکنک های الکی ندارن.یکی از این آدما رو هر روز تو خیابون می بینم فقط به یه نقطه خیره میشه و فکر میکنه.بچه ها مسخره اش می کنن چون ریشش تا وسط شکمش رسیده.به آدمایی که بهش تنه می زنن فحش نمیده،تو صورت کسی خیره نمیشه و براش فرقی نمی کنه از بارون خیس شه یا تو آفتاب بسوزه.شاید اون اصلن ندونه وبلاگ چیه؟اینترنت کیه؟(مرسی احترام!)اما نمی دونم چرا یه دفعه دلم خواست از اون بنویسم؟!!