دوباره فرودگاه
این روزا زندگی من رو پاره خط اندیشه و احساس مدام در حال نوسانه.گاهی هم که کنترلشو از دست میده میزنه توخاکی(بخونید متافیزیک)! و حالا نوروز شده یه مبدا برای برگشت به حالت پیش فرض اما دیگه نمی خوام مثل قبل حرکت نوسانی ساده داشته باشم این بار می خوام با شتاب حر کت کنم اونم نه شتابی که ناشی از حرکت تو مسیر متغیره،شتابی که ناشی از تغییر سرعته. و چه خوبه که میشه نوروزو صفر فرض کردچون در غیر اینصورت من الان حول و حوش منفی بینهایت پرسه می زدم... پ.ن:سال نوتون مبارک!
